Ks. dr Antoni Klupczyński

Ksiądz Antoni Klupczyński ma 42 lata. Pochodzi z Bogdanowa. Dzieciństwo i młodość spędził w okolicach Wągrowca. W klasie maturalnej myślał przez jakiś czas o pójściu do szkoły teatralnej, potem umówił się z kolegą, że wspólnie wystartują w egzaminach wstępnych na AWF. Gdy w końcu obwieścił wszystkim, że wstępuje do seminarium, znajomi osłupieli ze zdumienia, a mama się rozpłakała. Sam dziś przyznaje, że do ostatecznej decyzji, by zostać księdzem, dorastał w trakcie pobytu w seminarium. W 1987 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Najpierw został wikarym w Krotoszynie, po dwóch latach przeniesiono go do Poznania, a trzy lata później przełożeni zdecydowali, by ks. Antoni wyjechał na studia do Hiszpanii.

Hiszpańskiego nie znał ani w ząb: już tam na miejscu przeszedł dwumiesięczny intensywny kurs języka, a potem z każdym dniem było coraz lepiej. Po trzech latach napisał po hiszpańsku doktorat.

Po powrocie do Poznania został pracownikiem Papieskiego Wydziału Teologicznego (dziś jest to Wydział Teologiczny UAM), gdzie prowadzi zajęcia z teologii dogmatycznej. Niektórzy studenci narzekają na jego wykłady: że są trudne i monotonne. Niespecjalnie przepadają też za egzaminami u niego. – Na naszym roku oblał ponad połowę osób, co na innych przedmiotach się nie zdarza – wspomina jedna ze studentek. Dlatego zdecydowanie wolą ustną formę egzaminu – wtedy jest trochę łatwiej.

Dba o kondycję fizyczną: lubi grać w siatkówkę, regularnie – przynajmniej raz w tygodniu – chodzi na basen. Latem stara się codziennie jeździć na rowerze. Uwielbia górskie wędrówki („żeby się tak wymęczyć”) albo spacerować po zwykłych wiejskich polach, gdy jedzie w odwiedziny do swojej rodziny. A rodzina jest bardzo liczna (ma siostrę i trzech braci) i podczas różnych uroczystości przy stole siada co najmniej 30 osób.

Przez cztery lata był duszpasterzem poznańskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. To właśnie wtedy powstała Piwnica Farna, w której odbywają się koncerty, prelekcje, spotkania. W 1999 r. został Duszpasterzem Środowisk Twórczych. Z artystami spotyka się raz w miesiącu na mszach świętych, dwa razy w roku organizuje dla nich rekolekcje. Wspólnie wpadli na pomysł przyznawania co roku nagrody osobie, której twórczość niesie w sobie wartości chrześcijańskie. I tak już od trzech lat wręczane są Pierścienie Mędrców Betlejemskich.

Czasami, jak mówią znajomi, z poważnego ks. Antoniego wyłazi Antoś – pełen humor, dowcipu, z którym można pogadać o wszystkim i o niczym. – Bo to jest niezwykle mądry, a przy tym taki normalny facet – ocenia Jolanta Sobańska z Duszpasterstwa Środowisk Twórczych. – Cenimy w nim to, że jest otwarty na ludzi – mniej i bardziej wierzących, na sprawy, które ze sobą przynoszą, nie zawsze wygodne dla Kościoła – mówi Aleksander Machalica. – Ks. Antoni cierpliwie nas słucha, próbuje doradzić, pomóc, zrozumieć.

Kiedyś, przed laty, jeden z kapłanów powiedział mu: – Choćby ci się wydawało w najtrudniejszych momentach życia, że nic nie wnosisz w życie Kościoła i świata, to pamiętaj, że za każdym razem, gdy podchodzisz do ołtarza, budujesz Kościół i świat. I ks. Antoni nigdy o tych słowach nie zapomina.