Ks. prof. Włodzimierz Wołyniec

Ks. Włodzimierz Wołyniec, ur. 01.01.1961 roku w Oławie, po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego w rodzinnym mieście podejmuje studia filozoficzno-teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym i Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu, które kończy tytułem magistra teologii na podstawie pracy magisterskiej z teologii biblijnej pt. Rola opozycji w działalności Jezusa, Wrocław 1985 r., napisanej na seminarium naukowym PWT we Wrocławiu pod kierunkiem ks. prof. dr hab. Tomasza Hergesela.

Dnia 1 czerwca 1985 roku otrzymuje święcenia kapłańskie w Archikatedrze Wrocławskiej i po dwuletniej pracy duszpasterskiej na Parafii w Strzegomiu zostaje skierowany na dalsze studia specjalistyczne z zakresu teologii dogmatycznej. Studiuje w Rzymie w latach 1987-1991, na Papieskiej Uczelni Ateneum Świętego Krzyża (Ateneo Romano della Santa Croce) kierowanej przez Prałaturę Opus Dei. Czteroletnie studia zagraniczne kończy obroną pracy doktorskiej z teologii systematycznej pt: Il valore rivelativo dell´opposizione umana alla Parola di Dio nei Vangeli. Interpretazione di s. Tommaso d´Aquino e di alcuni esegeti contemporanei (Ludzka opozycja wobec Słowa Bożego w Ewangeliach i jej wartość w Objawieniu. Interpretacja św. Tomasza z Akwinu i niektórych współczesnych egzegetów). Praca ta ukazuje pozytywny wpływ opozycji na przekaz pełni Bożego Objawienia w Jezusie Chrystusie. Teologiczne refleksje zostają w niej oparte na średniowiecznej egzegezie teologicznej św. Tomasza oraz na współczesnej egzegezie. Publiczna obrona pracy doktorskiej ma miejsce w Rzymie dnia 20 czerwca 1991 roku. Praca doktorska została nostryfikowana w roku 2003 na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu.

Podczas studiów rzymskich uczestniczy także w intensywnym kursie języka łacińskiego średniego stopnia (grado medio) zorganizowanym przez Fundację Latinitas w okresie od 12 października do 30 listopada 1990 roku oraz w uniwersyteckim kursie języka francuskiego uzyskując dyplom stopnia II/2 Institut Catholique de Paris dnia 28 lipca 1990 roku.

Po powrocie do Wrocławia w roku 1991 otrzymuje stanowisko notariusza Metropolitalnej Kurii Wrocławskiej, które pełni do końca czerwca 1992 roku, i równocześnie zostaje mianowany duszpasterzem akademickim w Centralnym Ośrodku Duszpasterstwa Akademickiego we Wrocławiu u boku księdza Prałata Aleksandra Zienkiewicza pioniera duszpasterstwa akademickiego w powojennym Wrocławiu. Funkcję duszpasterza akademickiego przy CODA pełni do roku 1994. W tym samym czasie zostaje powołany przez Rektora Papieskiego Wydziału Teologicznego Ignacego Deca na duszpasterza akademickiego studentów tegoż Wydziału, a następnie na wychowawcę jednego z roczników studentów dziennych studiów teologicznych. Oprócz regularnych spotkań i zajęć ze studentami według programu duszpasterstwa akademickiego jest współorganizatorem XVII Dni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu Rodzina Sercem Cywilizacji Miłości w dniach 16-23 X 1994 r. Bierze także udział w tworzeniu Archidiecezjalnego Radia Rodzina i w latach 1998-1999 prowadzi audycje na temat Katechizmu Kościoła Katolickiego. Z tej racji otrzymuje dnia 16 X 1998 roku Dyplom szczególnego uznania od Arcybiskupa Wrocławskiego Henryka Kardynała Gulbinowicza i zarządu Radia w 5-tym roku działalności tego Radia.

W roku 1994 zostaje powołany na stanowisko prefekta Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu, a w 1996 obejmuje funkcję ojca duchownego w tym Seminarium, którą pełni do roku 1999. W tym czasie bierze udział w Rzymie w międzynarodowym Sympozjum dotyczącym roli moderatorów w seminariach duchownych i formacji kandydatów do kapłaństwa (Corso Residenziale per Rettori di Seminari Maggiori per il Clero Diocesano), organizowanym przez Associazione dei Rettori dei Collegi Ecclesiastici di Roma, pod patronatem Kongregacji Wychowania Katolickiego, w dniach 25 czerwiec – 19 lipiec 1998 roku. Natomiast w kwietniu 1999 roku zostaje zaproszony z wykładem na temat formacji kapłańskiej w polskich seminariach do Wyższego Seminarium Duchownego w Veszprem na Węgrzech. Ponadto uczestniczy w krajowych spotkaniach ojców duchownych.

W latach 1999-2001 przebywa na urlopie naukowym w Paderborn (Niemcy). W tym czasie uczęszcza na seminarium naukowe (Oberseminar) przy katedrze dogmatyki Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie w Paderborn i prowadzi regularne konsultacje z księdzem Profesorem DDr Dieterem Hattrupem, kierownikiem Katedry Dogmatyki Wydziału Teologicznego.

W roku 2001 zostaje mianowany Wicerektorem Metropolitalnego Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu Annus Propedeuticus z siedzibą w Henrykowie, którą pełni przez trzy lata. Od dnia 1 września 2004 roku pełni funkcję prorektora do spraw studenckich Papieskiego Wydziału Teologicznego.

Z dniem 1 lutego 2006 roku, na wniosek Senackiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Pracowników Naukowych otrzymuje stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Teologii Systematycznej na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu.

Zostaje ustanowiony Kapelanem Ojca Świętego Benedykta XVI w dniu 29 kwietnia 2005 roku.

Natomiast z dniem 9 grudnia 2009 roku zostaje mianowany i ustanowiony Kanonikiem Honorowym Kapituły Metropolitalnej Wrocławskiej przez Arcybiskupa Metropolitę Wrocławskiego Mariana Gołębiewskiego.

Od roku 2011 do 2014 pełnił funkcję Prezesa Towarzystwa Teologów Dogmatyków w Polsce.

Uchwałą Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów w dniu 30 stycznia 2012 roku i dekretem w dniu 21 maja 2012 roku Wielkiego Kanclerza PWT we Wrocławiu ks. abpa Mariana Gołębiewskiego z upoważnienia Rady Naukowej KEP otrzymuje naukowy tytuł profesora (profesor zwyczajny).

W dniu 29 maja 2014 roku zostaje wybrany rektorem Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu na uroczystym posiedzeniu Rady Wydziału i od 1 września 2014 roku obejmuje urząd na czteroletnią kadencję.