Ks. Rafał Wesołowski

Ks. Rafał Wesołowski urodził się w 1993 roku. Pochodzi z parafii pw. św. Michała Archanioła w Nockowej (diecezja rzeszowska). Ukończył Liceum Sióstr Prezentek w Rzeszowie, a następnie odbył formację w Wyższym Seminarium Duchownym pw. św. Józefa Sebastiana Pelczara w Rzeszowie. Obronił pracę magisterską z liturgiki pt. „Liturgia i człowiek w filozoficznej i teologicznej myśli Romano Guardiniego”, napisaną pod kierunkiem ks. dra Tomasza Bacia. Święcenia kapłańskie przyjął 8 czerwca 2019 roku w katedrze rzeszowskiej z rąk ks. bpa Jana Wątroby.

Jako swoje motto kapłańskie wybrał słowa z 1. Listu do Koryntian: „Pokażę wam teraz drogę, która przewyższa wszystkie inne: Gdybym posiadał dar prorokowania i poznał wszystkie tajemnice i wszelką wiedzę, i wiarę miałbym taką, że góry bym przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym” (1 Kor 12,31; 13,2).

W latach 2019–2022 posługiwał w parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Cmolasie, gdzie pełnił funkcję moderatora Liturgicznej Służby Ołtarza, Ruchu Światło–Życie, Szkolnego Koła Caritas oraz Koła Misyjnego. Był również zaangażowany w przygotowanie młodzieży do sakramentu bierzmowania oraz uczestniczył jako asystent w wakacyjnych turnusach Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży.

Od 2022 roku posługiwał w parafii katedralnej pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie, gdzie opiekował się Ruchem Światło–Życie, Szkolnym Kołem Caritas, Wspólnotą Matek oraz jednym z Kręgów Rodzin Domowego Kościoła. Był współodpowiedzialny za celebracje liturgiczne w katedrze oraz prowadził katechezy dla dorosłych. Angażował się także w przygotowanie młodzieży do bierzmowania. Z duszpasterstwem osób niesłyszących związany jest od 2012 roku, a od 2022 roku uczestniczy również w Rzeszowskiej Pieszej Pielgrzymce na Jasną Górę. Od najmłodszych lat związany z Ruchem Światło–Życie, a od czasów seminarium również z Ruchem Focolare.

 „Studia, które rozpoczynam, są dla mnie wielkim darem otrzymanym od Boga, ale także wyzwaniem na drodze mojej posługi kapłańskiej. Mam nadzieję, że otrzymane wsparcie — zarówno duchowe, jak i materialne — wykorzystam właściwie, aby dalej rozwijać swoją pasję i miłość do liturgii, którą Bóg zaszczepił w moim sercu. Dzięki pogłębionej formacji pragnę jeszcze pełniej służyć Kościołowi i mojej diecezji.”