W ramach podtrzymywania kontaktów Księżmi, którzy korzystali ze wsparcia Fundacji Rzymskiego Centrum Akademickiego, jak i wszystkich absolwentów Papieskiego Uniwersytetu Świętego Krzyża w Rzymie i Uniwersytetu Nawarry w Pampelunie, Fundacja postanowiła zaoferować Księżom okresowe seminaria online o charakterze rozwojowym. Pierwsze z nich odbyło się 15 grudnia 2020r. i było poświęcone problematyce homilii z perspektywy jej adresata, a zatem osoby świeckiej, parafianina, członka Kościoła. W czasie dwugodzinnego spotkania uczestnicy próbowali odpowiedzieć między innymi na następujące pytania:
– Jakie homilie słyszę w naszych kościołach?
– Co w nich cenię, czego szukam, czego potrzebuję?
– Co w nich nuży, co irytuje, co pozostawia obojętnym?
– Z jakimi przekazami „konkurują” dziś homilie?
– Czego warto się uczyć od „konkurencji”?
– W jaki sposób homilia może się stawać dialogiem?
Seminarium poprowadził Piotr Kociołek, szef rady programowej FURCA, a jednocześnie wykładowca akademicki, trener i mentor, mający doświadczenie zarówno kształceniu liderów w biznesie, jak i nauczycieli szkół katolickich.
Poniżej relacja jednego z uczestników.
Podczas seminarium poruszyliśmy zagadnienie homilii z perspektywy osoby świeckiej. Myślę, że w zrozumieniu tematu pomogła osoba prowadząca seminarium, ponieważ przedstawiła myśli właśnie z perspektywy osoby świeckiej, a nie z kręgu kapłańskiego. Było więc to cenne doświadczenie, ponieważ dziś, kiedy świat oferuje wiele możliwości i dróg, kapłan szczególnie powinien wsłuchiwać się w potrzeby wiernych świeckich i poznawać ich troski, o czym wciąż przypomina nam papież Franciszek. Seminarium było więc inicjatywą bardzo potrzebną w aktualnej sytuacji duszpasterskiej. Po ukazaniu definicji homilii, zaprezentowany został schemat jej czterech, głównych celów. Homilia powinna pobudzać do synostwa Bożego, miłości Kościoła, patriotyzmu, a więc miłości Ojczyzny i do właściwie rozumianego człowieczeństwa, co jest szczególnie ważne dzisiaj, w dobie relatywizmu i subiektywizmu (por. Benedykt XVI, Wsłuchiwać się z całym Kościołem w słowo i wolę Chrystusa. Homilia podczas Mszy świętej z okazji inauguracji pontyfikatu wygłoszona 24 kwietnia 2005 r., w: Paś owce moje. Homilie i przemówienia Benedykta XVI wybrane w 65. rocznicę święceń kapłańskich, red. E. Oset, Częstochowa 2016). Ważnym zagadnieniem i przedmiotem dyskusji podczas seminarium stała się wzmianka o nawiązaniu w homiliach do konkretnej rzeczywistości, w której znajdują się wierni świeccy. Homilia powinna ukazywać piękno i znaczenie słowa Bożego, które jawi się wiernym jako wciąż aktualne, jednak oświecające ich codzienną rzeczywistość i działające w konkretnej sytuacji życiowej. Z tym zagadnieniem wiąże się inne, a mianowicie dialog kapłana z wiernymi świeckimi, prowadzony podczas różnych okazji w życiu codziennym. Pomaga on bowiem zrozumieć, co dla ludzi jest dziś ważne, o czym pragną słuchać, z czym się borykają.
Jeżeli chodzi o moją ocenę zorganizowanego seminarium, stwierdzam, iż jestem zadowolony z udziału w nim. Mimo czasu trwającej pandemii, mogliśmy doświadczyć służebnej roli techniki. Seminarium zostało przygotowane w sposób bardzo staranny i dopracowany. Oprócz wizualnego spotkania się członków i prezentacji, przygotowanej przez Pana Piotra, korzystaliśmy z aplikacji umożliwiających szybki przepływ informacji i możliwość wypowiedzi, co usprawniło także sposób prowadzenia seminarium. Myślę, że należy zwrócić uwagę na merytorykę i treść seminarium. Dotknęliśmy bowiem, dzięki dobremu przygotowaniu przedsięwzięcia, podstawowych kwestii związanych z homilią, a mianowicie jej definicji, treści, celów i formy przekazu. Osobiście była to dla mnie okazja do przypomnienia sobie wspomnianych zagadnień, które były poruszone podczas wykładów z homiletyki podczas formacji seminaryjnej. Dla mnie było to tym bardziej ważne, ponieważ jako student nie przestaję być kapłanem, nie rezygnuję z podstawowych funkcji kapłańskich, jakimi są sprawowanie sakramentów i głoszenie słowa Bożego, jednak praca naukowa, którą Bóg przez posługę Kościoła postawił na mojej drodze kapłańskiej, stawia właśnie ten rodzaj posługi w centrum, by potem z większym doświadczeniem sprawować posługę duszpasterską. Głosimy homilie w domu studentów, w którym mieszkamy, lecz nie jest to jednak posługa na parafii, gdzie można praktycznie w każdy dzień przygotowywać i głosić homilie. Przypomniana wiedza była pomocą, by po raz kolejny zrozumieć czym jest i jak powinna być zbudowana homilia. Tematy poruszone w czasie seminarium były bardzo podobne do tych, które były obecne podczas wykładów seminaryjnych, dlatego staje się to potwierdzeniem ich słuszności, ale także pozwoliło to na uporządkowanie informacji na temat zagadnień homiletycznych. Cennym doświadczeniem było także wsłuchanie się w głos poszczególnych kapłanów i poznanie ich doświadczeń homiletycznych. Na uwagę zasługuje fakt, że seminarium odbyło się w sposób bardzo dobrze zorganizowany, zarówno jeżeli chodzi o jego plan, porządek czasowy oraz atmosferę życzliwości i braterstwa. Myślę, że jest to bardzo pomocne w budowaniu więzi między kapłanami, osobami zaangażowanymi w pracę Fundacji FURCA, jak i z samą Fundacją.
opr. ks. Maciej Biedroń (diecezja tarnowska)
student teologii duchowości – Pamplona