W naszym życiu bardzo wiele zależy od punktu widzenia. Kilka osób może patrzeć na to samo, ale widzą coś innego. Podobnie jest z naszą wiarą. Jeśli wierzymy, że Bóg mówi prawdę, wówczas wszystko widzimy zupełnie inaczej. Nasze istnienie przestaje być przypadkiem, a harmonia we Wszechświecie przestaje być jedynie zbiegiem okoliczności. Widzimy, że nic nie dzieje się bez przyczyny i, że ta przyczyna jest Osobą: ma własne imię, swój plan działania i stwórczą moc. Zwłaszcza teraz, w czasie Wielkiego Postu, jesteśmy zaproszeni, aby na nowo spojrzeć na świat i móc się nim zachwycić. Jednak Dar Umiejętności prowadzi nas dalej, abyśmy nie zatrzymywali się jedynie na tym, co widzialne. Duch Święty wzywa nas do odkrycia, że Stwórca istnieje, a jego dzieła są na to dowodem.

Wszyscy patrzą na ten sam świat, ale nie wszyscy potrafią dostrzec w nim jego Autora. Bardzo mocno mówi o tym Księga Mądrości: Głupi [już] z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego – który jest. […] A jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw – winni byli z nich poznać, o ile potężniejszy jest Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę (Mdr 13, 1.4-5).

Dzięki rozwojowi nauki możemy dziś dostrzegać w świecie Bożą potęgę nie tylko w sensie ogromu, ale także w misternej precyzji tego, co pozwala zobaczyć tylko mikroskop. To wszystko stawia człowieka przed pytaniem, od którego nie można uciec. Pytanie brzmi: Kto stoi za tym wszystkim? To właśnie Dar Umiejętności, którym dzieli się z nami Duch Święty, pozwala nam uznać Pana Boga – Stwórcą, a siebie – stworzeniem, choć wielu może uważać, że jest na odwrót. Przypisują człowiekowi i jego zdolnościom stwórczą lub wręcz boską moc.

Tak było w przypadku świętych Pawła i Barnaby, kiedy w Listrze uzdrowili chromego od urodzenia. Świadkowie zdarzenia, na widok cudu, zaczęli wołać: Bogowie […] zstąpili do nas! Wówczas Apostołowie głośno zwrócili się do tłumu, mówiąc: Ludzie, dlaczego to robicie? My także jesteśmy ludźmi, […]. Nauczamy was, abyście się odwrócili od marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co się w nich znajduje (Dz, 14, 15-16).

Prośmy Ducha Świętego, aby udzielał nam Daru Umiejętności, który pozwala nam dostrzec Boże działanie w świecie. Módlmy się też, abyśmy ten dar potrafili wykorzystywać w codziennym życiu. Niech Maryja, Służebnica Ducha Świętego nauczy nas, jak przyjmować te bogactwa, którymi On chce nas obdarować.

Ks. Przemysław Lech

Furca.org