1. Nauczanie biblijne:
„Tak też i wy, skoro jesteście żądni darów duchowych, starajcie się posiąść w obfitości te z nich, które się przyczyniają do zbudowania Kościoła.” (1 Kor 14, 12)
2. Nauczanie Kościoła
„Podobało się jednak Bogu uświęcić i zbawiać ludzi nie pojedynczo, z wykluczeniem wszelkiej wzajemnej między nimi więzi, lecz uczynić z nich lud, który by Go poznawał w prawdzie i zbożnie Mu służył. (…)Bóg powołał zgromadzenie tych, co z wiarą spoglądają na Jezusa, sprawcę zbawienia i źródło pokoju oraz jedności, i ustanowił Kościołem, aby ten Kościół był dla wszystkich razem i dla każdego z osobna widzialnym sakramentem owej zbawczej jedności.” (Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, 9)
3. Rozważanie
Czas Adwentu, szczególnie jego pierwsza część jest oczekiwaniem wiernych na powtórne przyjście Pana w chwale. Jako katolicy jesteśmy wezwani, dzięki łasce Boga, do zbawienia przez życie we wspólnocie Kościoła katolickiego, który został założony przez samego Jezusa Chrystusa.
Kościół jest założony przez Chrystusa, a więc chciany przez Chrystusa. Kiedy spoglądamy na Chrystusa możemy zauważyć, że chciał On przez wydarzenia ze swojego życia zaprowadzić ludzi do wspólnoty Ludu Bożego tu na ziemi, którą jest Kościół, po to, by dzięki tej wspólnocie, człowiek dążył do zbawienia. Samo przyjście Jezusa i to, że nazywa On siebie „Synem Człowieczym”, przywołując myśl Księgi Daniela, odwołuje nas do pojęcia wspólnoty. Można tu przywołać zdanie Kattenbuscha, niemieckiego teologa ewangelickiego, według którego pojęcie „Syn Człowieczy” w wizji Daniela jest pojęciem zbiorowym. Oznacza ono postać Ludu Bożego czasów ostatecznych, który zamyka historię. Dalej, w życiu Jezusa możemy zauważyć, że gromadzi On uczniów, z których wybiera Dwunastu Apostołów. Pozostawia On siebie pod postaciami chleba i wina, a w końcu na krzyżu i w zesłaniu Ducha Świętego dopełnia dzieła założenia Kościoła. Jezus chciał Kościoła, który powstał z ustanowienia Bożego, ale ma także określony porządek, istnieje w świecie i tworzą go ludzie, ma więc naturę także ludzką. I chociaż tworzą go ludzie grzeszni to nigdy nie traci on na swojej świętości, bo to Jezus jest jego Głową i jak mówił Benedykt XVI, już jako papież emeryt, choć w sieci, którą jest Kościół są także ryby chore (bo każdy człowiek jest grzeszny), to ta sieć jest nadal siecią Bożą.
Kościół więc jest dla nas pewną drogą do zbawienia i powszechnym sakramentem zbawienia (por. Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium, 1). W Kościele mamy bowiem środki służące naszemu zbawieniu, o którym przypomina nam czas Adwentu. W tej wspólnocie możemy karmić się słowem Bożym, sakramentami, w których dana nam jest łaska Boża, przemieniająca nasze życie. To w tej wspólnocie możemy odnaleźć miejsce swojego zaangażowania apostolskiego na rzecz zbawienia siebie i innych ludzi. To w Kościele możemy liczyć na pomoc i wsparcie wspólnoty wierzących na drodze wiary w swoim osobistym życiu. W czasie Adwentu i przez całe nasze życie korzystajmy więc z wszelkich darów duchowych jakich Pan udziela nam we wspólnocie Kościoła i w dzisiejszym świecie ukazujmy naszą miłością, świadectwem życia wartość tej wspólnoty.
Zastanówmy się więc, czy i jak korzystam z łask, które Bóg daje mi we wspólnocie Kościoła? Jak wygląda moje zaangażowanie w Kościele, by był on coraz bardziej bliski człowiekowi i służył zbawieniu mojemu i innych ludzi? Czy moje życie jest zawsze przejawem miłości do wspólnoty Kościoła? Czy modlę się za członków Kościoła: kapłanów, osoby życia konsekrowanego, wiernych świeckich? Prośmy Boga, który zawsze jest obecny w swoim Kościele i obdarza nas swą opieką i pomocą o dary, które pozwolą nam przyczyniać się do budowania Kościoła Chrystusowego.
Autor: Ks. Maciej Biedroń