Wielki Post jest czasem refleksji, nawrócenia, i okazją do pogłębiania osobistej relacji
z Bogiem. W tym roku, kiedy przeżywamy rok modlitwy, zatrzymajmy się na chwilę, aby
kontemplować właśnie ten aspekt naszej wiary – modlitwę.
Modlitwa jest skierowaniem serca ku Bogu, jest dialogiem z Tym, który nas stworzył
i nieustannie pragnie naszego zbawienia. To jest czas, gdy zostawiamy za sobą zgiełk
świata, by powrócić do naszej duchowej oazy spokoju. Modlitwa to nie tylko recytacje
wyuczonych formuł, to akt miłości i zaufania, to oddech duszy, który pozwala jej rosnąć
i kształtować wewnętrzną przestrzeń.
Święci przez wieki ukazywali nam piękno i moc modlitwy. Święty Augustyn powiadał
”Bądźcie ludźmi modlitwy.” To proste nakazanie jest zaproszeniem, by uczynić modlitwę
integralną częścią naszego życia. W modlitwie odnajdujemy prawdę o sobie samych,
o naszym powołaniu i o Bożym planie względem nas. Więcej niż słowa, to stan ciągłej
obecności wobec Boga, postawa otwarcia serca. Święta Teresa z Avila, znana mistyczka,
mówiła, że modlitwa jest intymnym dzieleniem się przyjaźnią, w której rozmawiamy
z Tym, który nas kocha.” Przez modlitwę uczymy się kochać Boga, podtrzymując w sercu
żywy płomień miłości, który pali się pomimo wszystkich trudności i prób życiowych.
Z kolei nasz Papież Polak, Święty Jan Paweł II nieodłącznie związany z modlitwą,
w sposób wyjątkowy ukazywał jej znaczenie w życiu każdego chrześcijanina. Pouczał,
że modlitwa nie jest ucieczką od świata, lecz jego przemianą w świetle Bożej miłości.
W jego spojrzeniu modlitwa nie jest dodatkiem do dnia, ale źródłem siły, z którego
powinniśmy czerpać codziennie.
W Wielkim Poście nieodzownym elementem modlitwy jest również post i jałmużna. Post
pomaga oczyścić ciało i ducha, dzięki czemu stajemy się bardziej wrażliwi na działanie
Ducha Świętego. Jałmużna z kolei, wyraża naszą modlitwę poprzez konkretne dzieła
miłosierdzia względem bliźnich. Te trzy praktyki wzajemnie się dopełniają i pozwalają nam
wejść w głębszą relację z Bogiem. W modlitwie wynurzamy naszą osobistą historię
i zanurzamy ją w Bożym miłosierdziu, rozpoznajemy nasze słabości i prosimy o siłę do ich
przezwyciężenia. Modlitwa może być również walką. Święty Paweł mówił o „zbroi Bożej”,
którą należy przyoblekać, walcząc nie przeciwko ciału, lecz przeciwko „władzom
duchowym zła”. W tych słowach znajdujemy zachętę do wytrwałej i zaufanej modlitwy.
Modlitwa to zatem nie tylko rozmowa, to bitwa, w której szukamy schronienia w Bogu,
prosząc o Jego pomoc i ochronę w naszych codziennych zmaganiach.
W kontemplacji Wielkiego Postu, przyjmijmy modlitwę nie jako obowiązek, ale jako dar
i okazję do spotkania z Żywym Bogiem. Niech stanie się ona naszym azylem, łodzią,
na której przemierzamy wzburzone morze codzienności, zawsze zmierzając ku bezpiecznej
przystani Bożego Serca. Niech w tym Wielkim Poście wzorem w modlitwę będą
Apostołowie, którzy niejednokrotnie, będąc we wzburzonej łodzi, przetrwali próby
wewnętrznej walki dzięki wpatrywaniu się w Chrystusa, który jest w stanie uspokoić nasze
wnętrze. Niech Rok Modlitwy ustanowiony przez Kościół prowokuje nas do jeszcze
większej relacji z Bogiem, która rozwija się dzięki modlitwie.
ks. Przemysław Witkowski